Er zijn duizenden productiebedrijven in New Jersey, die rechtstreeks bijna 250,000 werknemers in dienst hebben, goed zijn voor bijna 90 procent van alle export van New Jersey en meer dan $ 30.9 miljard bijdragen aan het BBP van New Jersey, volgens Kies New Jersey, een non-profit organisatie voor economische ontwikkeling. Veel van deze bedrijven hebben 34 of minder werknemers, volgens Sally White, directeur bedrijfsontwikkeling bij de New Jersey Productie-uitbreidingsprogramma.
"Maar veel van hen zijn ook middelgroot en groot", voegde ze eraan toe. 'Hier is plaats voor allemaal. Bij NJMEP werken we met een verscheidenheid aan bedrijven en richten we ons op drie 'pijlers' of fundamenten: het leveren van operationele uitmuntendheid, het bieden van een suite van business-grade consulting en andere diensten, en een focus op de ontwikkeling van het personeel.”
Het bedrijfsmodel van een bedrijf is vaak van invloed op de omvang van het personeelsbestand. Bij Zago productie, een 26 jaar oud familiebedrijf in Newark dat zelfdichtende schroeven, moeren en andere componenten produceert, voornamelijk voor de militaire en ruimtevaartindustrie, zei Chief Executive Officer Gail Friedberg Rottenstrich dat haar personeelsbestand van 22 precies de juiste is nummer.
Kleiner kan beter zijn
"Soms is kleiner beter omdat we erg praktisch zijn", merkte ze op. “We kunnen ook snel bepalen of we de juiste maat hebben, omdat we statistieken zoals overuren of een achterstand van bestellingen bijhouden en we snel kunnen reageren. Maar tot nu toe zijn we met 22 medewerkers in staat om bestellingen op tijd uit te voeren en de kosten binnen de perken te houden.”
Toch is het uitzoeken van de juiste maat "een kunst, niet alleen een wetenschap", zei Friedberg Rottenstrich. "In plaats van onze geschoolde arbeidskrachten uit te breiden, richten we ons op het efficiënter maken ervan."
Een van de drijfveren achter haar aanpak om klein te blijven, is de moeilijkheid om geschoolde arbeidskrachten te vinden. Per slot van rekening kreeg de verwerkende industrie op nationaal vlak een slechte naam nadat ze in de jaren 2000 een "stevige en historisch ongekende daling van de werkgelegenheid had meegemaakt, die samenviel met een sterke stijging van de invoer, een zwakke exportgroei en een gapend handelstekort", aldus een 2018 onderzoekspaper, Understanding the Decline of US Manufacturing Employment, door de WE Upjohn Institute for Employment Research, een non-profit onderzoeksorganisatie.
De werkgelegenheid in de verwerkende industrie kende een sterke groei na het einde van de Tweede Wereldoorlog, met een piek van meer dan 19 miljoen in 1979, aldus de krant. Maar toen de productie verschoof naar goedkopere landen zoals China, Zuid-Korea en Vietnam, was er in de jaren 2000 een "afname van de werkgelegenheid in de industrie" die "historisch ongekend" was. Sinds 2000 is de werkgelegenheid in de verwerkende industrie met bijna 5 miljoen gedaald, of meer dan 28 procent, terwijl het aantal productievestigingen met meer dan 78,000 is gedaald, een daling van 22 procent.
Bij overlevende bedrijven als Zago is het aantal werknemers een evenwichtsoefening. Neem te veel mensen aan en overtollige werknemers kunnen inactief zijn. "Maar als je er te weinig hebt, worden mensen gestrest", zegt Friedberg Rottenstrich. "Daarom blijf je de operaties monitoren, om er zeker van te zijn dat we op het juiste personeelsbestand zitten."
Het bedrijf maakt ook gebruik van efficiëntieverbeteringen. "We houden onze doorlooptijd kort, onderhouden een betrouwbare toeleveringsketen en houden onze voorraad op een mager niveau", voegde ze eraan toe. “Vroeger hadden we overtollige voorraad, maar NJMEP heeft ons en onze medewerkers geholpen met training in lean-praktijken. Naast het op een lager, kostenbesparend niveau houden van onze voorraad, heeft de training onze medewerkers geholpen om efficiënter te werken en onze doorlooptijd te verkorten, wat belangrijk is om klantorders efficiënter te verwerken.”
Verschillende sweetspots
Een andere in Newark gevestigde fabrikant, Unionwear, heeft zijn eigen goede plek bereikt met ongeveer 175 werknemers. "Veel bedrijven in onze sector, textiel, zijn gesloten of verhuisd uit New Jersey, wat betekent dat er veel geschoolde textielarbeiders zijn", zegt Mitch Cahn, een voormalige investeringsbankier die het bedrijf begon - dat voornamelijk hoeden en tassen maakt voor het Amerikaanse leger en andere klanten - in 1992. De winkel, zoals de naam al aangeeft, is een vakbond en gebruikt dat als verkoopargument voor het leger, politici, vakbonden en bedrijven die ofwel "made in the USA"-producten moeten kopen of willen daarmee hun imago oppoetsen.
En naarmate meer staten en plaatsen hun minimumloon verhogen, wordt de concurrentiekloof tussen vakbonds- en non-union-lonen kleiner, aldus Cahn, president van Uniekleding die tevens directeur is van de Newark Personeelsontwikkelingsraad. "We zijn een van de grootste werkgevers in onze postcode," merkte hij op. “Het feit dat we in de buurt van een treinstation zitten, helpt. De lonen zijn misschien lager in het zuiden, maar je hebt niet de beschikbaarheid van geschoolde arbeidskrachten en toegang tot adviseurs en andere middelen die we hier in New Jersey hebben.'
Het bedrijf krijgt ongeveer 20 sollicitaties per week, maar op dit moment is Unionwear niet van plan om het personeelsbestand uit te breiden. "Al onze productiegroei zal komen van productiviteitswinsten", zei Cahn. “De textielindustrie ging langzamer over op automatisering, vergeleken met sommige industrieën, maar we werken samen met NJMEP en anderen aan lean manufacturing en andere verbeteringen. We willen 30 procent meer goederen produceren met hetzelfde aantal mensen.”
Unionwear gebruikt slimheid in plaats van machines om dat doel te bereiken. "We maken gebruik van informatietechnologie om productiever te werken, met efficiëntere bestelling en tracering van grondstoffen", merkte hij op. "En we hebben het productiegebied opnieuw ontworpen om het voor machinisten gemakkelijker te maken om hun [naai- en montage] werk efficiënter te doen."
Een grote verandering is de indeling van de fabrieksvloer. Vergeet de laser-edge kolommen van naaimachines die vroeger de typische textielfabriek kenmerkten. “Vandaag de dag ziet onze indeling van de werkstations eruit alsof hij in een willekeurig patroon is opgesteld, maar in werkelijkheid is het zo gedaan dat werknemers hun onderhanden werkvoorraad efficiënter kunnen beheren. Ze kunnen hun stukken bereiken en ze naar het volgende station voeren met minder toezichthoudend beheer en minder beweging. Kortom, ze maken een taak af en die valt in een prullenbak die gemakkelijk te bereiken is door de persoon die verantwoordelijk is voor de volgende fase van het proces.”
Door relatief klein te zijn, wordt de overhead natuurlijk over een smallere basis gespreid. Maar dat baart Cahn geen zorgen. "De voordelen om in New Jersey te zijn, wegen op tegen de besparingen die we zouden krijgen als we naar Pennsylvania verhuizen," merkte hij op. "We zijn ook eigenaar van ons gebouw van 70,000 vierkante meter en de onroerendgoedbelasting is hoog, maar ze vormen geen groot percentage van onze totale kosten."
